Yani parapsikolojiyi kullanan bir gruba karşı, majisyenlerin karşı atağını öneriyorsunuz sanırım? Belki de fazla sempati duymadığınız bir parti programına maji ile engel olmayı? :) Şaka yapıyorum, lütfen hoş görün. Maji deyince -sizi tenzih ederim- ne yazık ki insanlarımızın aklına bu düşünceler gelmekte… Bu düşüncede olanların ise fazla hoşuna gitmeyecek şeyler söylemek zorundayım.

Basitten başlayalım ve şu sözünüzden konuya girelim:
parapsikoloji yi kullanana cok farkli türler ve yasamlar digr kisilerin potansiyel ve yasam alanini kisitliyor.
“Ben böyle bir şey bilmiyorum” desem kabalık etmiş olur muyum? Sözlerimde en küçük bir alay ya da küçümseme olmadığını da ekleyeyim.

Çevrenizde sizi üzen, geren, hatta ciddi oranda acı veren olaylarla sıklıkla karşılaşıyorsanız beyin elektriğinizin negatif olduğundan kuşkulanabilirsiniz. Nobel ödüllü Bohr’un Kopenhag Kuantum Yorumuna göre -bu sayfayı izleyenler artık sanırım öğrendiler- kader de diyebileceğimizi gerçeklik, süperpozisyondaki olasılıklardan birinin ÇÖKTÜRÜLMESİ ile var edilir. Yani okuduğunuz gazetedeki haberlerden, izlediğiniz haber kanallarındaki olaylara dek karşınıza çıkan tüm erişimler sizin beyin elektriğinizin yaratısıdır. Kaderinizi SİZİN bilinciniz dışında hiçbir şey değiştiremez.

Belki bana “Çok farklı türlerin bilincimizi etkilemek adına parapsikolojiyi kullanmadıklarını ne biliyorsunuz?” derseniz size hak verebilirim. Zaten majiyi, komşuda transparan gecelikle gezen afeti (ya da komşuda şortla biceps çalışan hunk’ı) sevgili edinmek için değil, NE dediğimiz şeyden beynimizi kurtarmak adına öğretiyoruz. Ancak bizim NE, sizin “farklı türler” midir? İşte orada biraz kuşkum var. Yine de “evren simülasyondur, hepimiz kozmik bir bilgisayarcının sanal karakterleriyiz” teorileri öylesine hız aldı ki, kim bilir, belki de haklısınızdır. Ancak şunu da unutmayın: Neye inanırsanız, o gerçek olur.

Yeniden fiziğe dönelim. Bir diğer saygın bilim adamı olan Amerikalı kuantum fizikçisi Hugh Everett’e göre ise süperpozisyondaki kader olasılıklarından çöktürülmemiş olanlar da varlıklarını sürdürürler. Eş deyişle kader olasılıklarının seçilen (çöktürülen) dışındakiler yok olmamakta ve hepsi farklı yaşamlar olarak var olmayı sürdürmektedirler!

Ve bazı bilim adamlarına göre bunların arasında atlayış yapmak mümkündür.

Ünlü “Paralel Evrenler” teorisi (Many Worlds Theorem) budur. Bu teori aslında eğlenceli olduğu kadar umut verici sonuçlara da gebedir; çünkü kişi -yine beyin elektriğinin yapısı ile- ortalama iki milyon+ sayıdaki kaderden birine atlama şansına sahiptir. (Yine işin matrak tarafına bakalım: Evrenlerden birinde sempati duyulmayan partinin dünyaya barış ve huzur getirdiğinden ve gezegeni kurtardığından, tutulan partinin ise tam tersi eylemlerinin olduğundan da kuşku duyulmamalıdır.)

Bu bağlamda şu soru sorulabilir: Maji, paraleller arasında sıçrama mıdır? Yoksa paraleli yaratma mı?

Ne yazık ki bu konuda kesin bir şey söylemek olanaksızdır. Ancak hangisi gerçek olsa da maji işe yarar bir şeydir.

Bu bilgiler sonrasında (yani her şeyin size bağlı olduğu gerçeği nedeni ile) sizi üzen haberleri iyileştirmek adına zorlu ritüelistik çalışmalarla toplumu kurtarmaya DEĞİL, beyin elektriğini değiştirme majisi ile keyfili paralellerden birine atlamaya çabalamanın çok daha kolay ve rantabl olduğu söylenebilir.

Kuantum mekaniği öylesine akıl almaz gerçekleri ortaya çıkartan bir bilim dalıdır ki, bu bilim dalı ile majikal ortamı -bizler gibi- sentezlemek sonucunda “kendi kaderini kendin yap” şeklinde bir reklam sloganına bile çevrilebilecek reel sonuçlara imza atmak olasıdır. Bu yüzden kuantum mekaniği sonrasında evreni kurtaracak -dev ölçekli- majikal çalışmalar (detaylı ritüeller) yapma arzu ve hedefi biraz demode kalmıştır. Bu ortamlar son derece eğlenceli ve “ben ne süper bir şeyi şu yaptıklarıma bak” yaklaşımı ile kişiye psikolojik güç verici olabilir… ama ritüeller (tek bir rütüel tabidir ki yeterli olmayacaktır) başarılı olsa bile, acaba evren topyekun (yani herkes için ortak şekilde) değiştirilmekte midir? Yoksa kişi -tek başına- ritüelde hedeflenen paralele atamakta mıdır?

Bence ikinci olasılık gerçektir.

Bu yüzden eli alına götürüp üç dakikalık bir çalışma ile paralel atlamak (ya da gerçeği çöktürmek), uzun ve yorucu ritüeller hazırlamak ve onca kişinin enerjisini ortak bir paydada toplamak benzeri (olayın bu kısmı da çok zordur) işlere oranla hem daha kolay, hem daha rantabldır.;-)

İkinci canınızı sıkacak haberim Rune’larla ilgili yeterli bilgimin olmaması. Eskiden yazarı olduğum İngiltere’da yayınlanan (İngilizce olan) journal’da bazı yazılar yayınlandı bu konuda. Eğer ölesiye meraklıysanız editör arkadaşlara mail atın, size *.jpg olarak yollasınlar. Ama çok da önemli değilse öncelikle (sitenin tüm yükünü üstlenen) sevgili Mali’yi (Mehmet Ali'yi) boşuna yormayalım.

Ve pek hoşunuza gitmeyecek üçüncü haberim filmlerimiz hakkında… Sözleriniz bizi gerçekten onurlandırdı; ama yine üzülerek söylemem gerekir ki bu aralar film yapmayı pek düşünmüyoruz. Film yapmak çok vakit alıyor; oysa benim vaktim azaldı (yanlış anlaşılmasın, daha bu dünyadayım, sadece derin çalışmalar için gerekli vakit artık yok); bu yüzden tüm ağırlığımız “kopuk halka”yı bulmaya verdik. (Öyle değil mi sevgili Prometheus the One? :) Day-in ve day-out, ara vermeden çalışıyor… çalışıyor… çalışıyoruz.

Gönül okşayıcı sözler etmişsiniz; çok mutlu oldum, teşekkür ederim. Eğer kopuk halkayı bulabilirsek bu konuda bilgi aktarımı yine sitemiz aracılığı ile yapılacak. Ama bir olayda şeytani bir varlık, derin araştırmalara gömülmüş bir magus’a şöyle demişti: “Bu mucize olduğunda, sen artık yaşamıyor olacaksın!”

Eğer bu mucize olur ve ben de yaşamayı başarırsan hep beraber şahane paralellere atlayı-atlayıvereceğimizden; birlikte atlaya-sıçraya keyifler içinde zıp-zıp zıplayacağımızdan kuşkunuz olmasın.

Ancak tabidir ki binyıllardır hiç kimsenin başaramadığı işi benim gibi birinin başaracağını sanmak saçmadır. Yine de her emek, kesinlikle bir şekilde sahibine geri döner. Demek ki hep birlikte arada boşluklarla dolu örgü (bilgi) parçaları yetinmek zorunda kalacağız. Ne yapalım? Kapasite bu kadar… :D