Merhaba arkadaşım. Rahatsızlık söz konusu değil; bilakis meraklı olmak güzel bir şey. Biz sadece tartışma amacı ya da ikna olmama nedeni ile (yani NE ile) peş peşe sorulan soruları kabul etmiyoruz. Ayrıca güzel sözlerin için çok teşekkürler ederim. Güzel söz söyleme (gönül alma) yürekliliğin nedeni ile de kutlarım.

Önce Atlantis ve MU: Bu konular ilgimizi çekmediler. Eğer PE celp etmişlerse onları negatif saldırının etkilediğini düşünmek doğru değildir belki de. Bitişlerin nedenleri farklı olabilir.

“neden tek tanrili dinlere göre sapikliklari yüzünden cezalandirilip yok edildiler ?”
Kimsenin inancına dokunmak istemem; ama sorulunca kendi görüşümü -saygı sınırları içinde, empoze etmeden- söylemek zorundayım: Bizim araştırmalar sonucu edindiğimiz inancımıza göre Kuran’da sonradan eklenen ayetler vardır. Kuran, hz. Muhammet’in ölümünden çok sonra toplanmıştır ve hz. Muhammet’in bu konuda arzusu yoktur. Dinden paganizme dönme olayları artınca, yeni dini ayakta tutmak adına bazı anti-paganist görüşler -iyi niyet ile- toplanma sürecinde ana metne sokulmuştur. Aynı kitaptan Müslümanlık gibi bir sevgi ortamının ve IŞİD militanlarına dayanak olacak sözlerin çıkma nedeni budur. Evreni değil, evrenlerin içinde olduğu hyperspace’i yaratan -sevgi, iyilik ve estetik- gibi kavramların odağı/özü olan yaratıcıyı bir zalim modeline indirmek bizce günahtır. Bunlar kişisel görüşlerimiz, mutlak doğru oldukları hakkında bir iddiamız yok.

Bilim/kültür/edebiyat/sanata biraz dikkatle yaklaşmak gerek. Bu ortamlar NE celb edici odağa çok kolayca dönüşebilirler. Hitler’in Wagner’in Lohengrin operasını izeyip-izleyip (ekabirlerin de izlemesini şart koşup) iyice fıttırdığı, hüngür hüngür ağlamaya ve “ben ölümsüzüm” naraları atmaya başladığı bilinir. Ataerkil sistem (kültür/inanç/eğitim vb.) ile acı pompalanmış ruhlarla (kimliklerle) dolu ortamlarda sanat ve edebiyat eseri denilen yapıtlar, büyük ekseriyetle ortamın yarattığı ruhsal acılar, doyumsuzluklar sonrası (o açlığı, yoksunluğu dolaylı yoldan doyurmak, ya da boşaltmak adına) yapılırlar. Oysa ruhsal açlık varsa, NE vardır. Kültürlü olmak denilen şey bilgili olmak ise, bu nitelik, bilginin miktarı değil, yapısı (içeriği) ve yorumlanması ile değer kazanır. Bu yüzden çok fazla şey bilmek, daha iyi yaşanacağı anlamına gelmez. Kültür, yanlış (insan doğasına ters yönlü) bilgileri doğrudur diye empoze ederek kişileri felakete götürecek yapıda olabilir. Bilim, bir canlı türünün uzun yaşaması adına başka canlı türünün EM alanına ve yaşam hakkına müdahale ediyorsa, ona akıl almaz eziyetler ediyorsa, hangi çözümü üretse de, o çareleri uyguladığı kişilerde mutluluk var etmesine olanak yoktur.

Maddesel bolluk ise pozitif bir beyin sahibinin hayatını kolaylaştıracağı, imkanlarını arttıracağı için onun olumlu yanlarını geliştirebilir; ancak negatif enerjili kişilere mutluluk vermeyeceği açıktır. Hayatına son veren namlı zenginlerin olması bu düşüncenin kanıtı sayılabilir. Para, sadece mutlu (PE celp etmeyi başaran) insana yarar.

Eğer sanat/edebiyat/bilim adı altında ortaya çıkan sonuçlar insan beyinde pozitivite yaratmıyor, bilakis adamın içini sıkıyor, onu eleme, acayipliğe ya da derin düşüncelere, şaşkınlığa, ürkmeye, ezilmeye yöneltiyorsa, o yapıtların/buluşların yeri sergiler/kütüphaneler değil, çöp kutularıdır. Bu aracılarla var edileceği öne sürülen uygarlık adlı kavram, sadece bu zorlu dünyada insanı tebessüm ettirebilecekse anlamlı ve değerlidir. SADECE BUNUN İÇİN OLMALIDIR. Sanat ve edebiyat ne halk içindir, ne sanat içindir: Sanat ve edebiyat, ortak olarak, insan denen -aslında benzer beyin yapısı olan- canlı türü içindir. GERÇEK sanat, edebiyat ve bilim bu benzer canlıları an bazında rahatlatacak yapıt üretmektir.

Oysa bu sonucu üreten yapıtların ya da bilimsel buluşların olduğunu öne sürmek hayli zordur.

“Bireysel hak ve özgürlükler,ekonomik refah,bilim ve kültür alaninda dünyayi yukari çekmesi onlari dogudan daha medeni yapmaz mi ?”
“dünyayı yukarı çekmek” şeklinde yorumlanan tavrın insan mutluluğu sağlamak için hiçbir işe yaramadığı her on yılda yenisi icat olan ruh sorunlarının bolluğu, kanser ve Parkinson benzeri NE ile ilintili hastalıkların artışı ve benzeri durumlarla anlaşılabilir. "Kara Köpek" kliniğinin yöneticisi Profesör Gordon Parker’ın "Biz batılıların yarattığı en ironik durum sağlığımızı geliştirmekte büyük ilerleme kaydederken, mutluluk oranımızda gerileme olmasıdır" sözleri her şeyi bir cümlede anlatmaktadır.

Özetle: Uygarlık, kültür, bilim, sanat, edebiyat benzeri yaldızlara takılmak hatadır; tek hedef vardır: İnsan beynindeki PE… Bu süredurumu yaratamayan her şey tehlikeli ve sakat, yaratan her şey hayırlıdır.

Kavramları bu şablona göre değerlendirmeni öneririm.