İlk Çağlarda bir Afrika ormanında yaşayan ilkel kabile üyeleri hiçbir zaman açık renk tenli ya da çekik gözlü insanların yaşadığı bir diyardan haberdar olamazlardı… çünkü bu coğrafyalara ulaşım imkanları yoktu. Oysa binyıllar sonra yaşayacak torunları bu farklı insanların diyarına “günü-birlik” yolculuklar yapacaklardı.

Biz -milenyumda yaşamakta olan- insanlar için de uzay -sadece ulaşım imkanımız olmadığı için- büyüktür. Belki de farklı canlılar bize göre uzak diyarlara günübirlik yolculuklar yapmaktadırlar.

Soru şu ki, bu yolcular neden bizim diyara gelmemekte, ya da geliyorlarsa herkes tarafından görülmemektedirler?

Bu sorulara ne yazık ki yanıt vermek spekülasyon yapmadan ya da komplo teorileri üretmeden hem olanaksız, hem de benim araştırma alanıma dahil bir konu değil.

İzin verirseniz ben -sorunuzun doğrudan yanıtı olmasa da- kendi araştırma konularım temelinde size farklı bir yanıt vereyim. (Bu sayfanın okurları “bizim” konulara ilgi duydukları için, farklı konulardaki soruları genelde “bizim konular”a naklederek hem soruyu yanıtsız bırakmıyor, hem de sitenin devamlı okurlarının ilgilendiği bilgiler vermiş oluyorum.)

Max Tegmark benzeri bilim adamları içinde yaşadığımız evrenin, belli bir yerden sonra aynı biçimde tekrar eden bir yapıda olduğunu öne sürmektedirler. Söz konusu yinelenmenin dünyasal çerçevede bile izlenebilmekte olduğu da iddia edilmektedir. Bu görüşteki bilim adamlarına göre “paralel evrenler” işte bu tekrar eden doku sonucu oluşmaktadırlar. Söz konusu “I. Seviye Paralel Evren” adlı teoriye göre paralel evrenler illaki farklı boyutlarda yer almazlar; bizim bildik uzayın içinde de birbirinin aynısı evrenler peş peşe, “tekrar etme kuralı” gereği, paralel şeklide dizilidirler.

Özetle: Bilim adamları hesap kitaba dayalı şekilde uzaylılar vardır diyemeseler de, hesap kitaba dayalı şekilde “ilerde bilinçli canlı varlıklar; hem de onlar biziz” diyebilmektedirler. Bu yüzden evrenin çok ötelerinde alien olarak kendimizi bulacağımız kesin…

Kendi doppelganger’ımızla (yani paraleldeki ikizimizle) karşılaşmamamız ise bir şans olabilir; çünkü bazı bilim adamları karşılaşma sonucunda her ikimizin de saf enerjiye dönüşeceğine inanmaktalar.

[Bu arada: Bir gün tanışırsak gerçek adımın ardına bu kibarlık ekini koymanızı bekleyecek olsam da, takma adımı kullanırken Janus BEY demenize gerçekten gerek yok. Yine de nezaketiniz için içtenlikle teşekkürler ederim.]