YANIT
Negatif enerjinin tersine, pozitif enerji çok çabuk (an bazında) gelmektedir. Bu garip durumu bazı bilim adamları (Stuart Hameroff) kuantum uzay-zaman geometrisinin yapısının aslında “platonik değerler” ile kurulu olduğu şeklinde yorumlamaktadırlar. Bu yüzden dünya aslında bir savaş alanı DEĞİL, her adımda (tabii ki bir adım olsun atılabiliyorsa) farklı ve güzel manzaraların izlenerek ilerlenebileceği bir YOLDUR.
Konuya girmeden bir örnek verelim: An bazında İÇİNDEN GELEREK gülümseyen ve birine (komşusuna, iş arkadaşına, ebeveynine, çocuğuna, bir politik lidere vb.) duyduğu olumsuz hissi (genelde öfkeyi ya da korkuyu) GERÇEKTEN yenen, aynı an bazında pozitif enerji geri dönüşü alır; almadıysa içinde bir toz zerresi (negative energy particle) kaldı demektir. Kalıp kalmadığının sağlaması ise birden uyanan sevinç ve hafifleme hissinin var olup olmaması ile yapılabilir; pozitif enerji "rush"ında ani bir rahatlama duyulur. Pozitif enerjiyi çeşitli şekillere an bazında yüksek oranlarda envoke edebilenler yaşadıkları hissi “küçük bir orgazm” anına benzetmektedirler! (Pozitif enerjinin, laboratuvar ortamında "self-induced" uyandırılabldiği bazı klinik deneylerle saptanmıştır.)
Neden böyle bir duygu uyanmaktadır? Bir diğer deyişle iyilik neden zevk verir? Bu konuyu açalım:
- Çekilen acıların nedeni öncel mutluluk evreninin bölünerek var olması (Big Bang); yani bölünmüşlüğü (acıyı) sürdürecek davranışlarda bulunmaktır.
(Bölünen Evren konusunda bilgi sahibi olmak için tıklayın!
Öncel Mutluluk Evreni konusunda bilgi sahibi olmak için tıklayın!)
- Birleştiren, köprü kuran her şey bilindiği gibi iyidir.
- Birleştirmek iyi bir şey olmasının ötesinde öncel evreni yeniden tesis etmektir. Birleşince sadece erdemli bir davranışta bulunmakla kalınmaz; ayrılan parçalar birbirini bulduğu için hem öncel vibrasyon olan pozitif enerji, hem de öncel dünyanın vibrasyonu olan mutluluk ve haz oluşur.
Özetle, erdem olarak -sıkıcı kalıplar gibi algılanan, ama aslında pratik yön tabelaları olan- her davranış aslında birleştiricidir. Birleştiren her şey öncel mutluluk ve tamlık evreninden vibrasyon envoke eder; erdem (anlayış, hoşgörü, paylaşma, sabır, affedicilik, özveri, uyum, sadakat vb.) bu yüzden mutlu etmekle kalmaz, zevk duygusu da uyandırır. Negatif enerji yenilince hissedilecek duygu; neşedir, sevinçtir, rahatlamadır, ferahlamadır, hatta zevktir. İyilik, zevk ile ilişkili bir duygudur!
İyilik ve zevk ilişkisi tek tanrılı dinlerden sadece müslümanlık ve de eski pagan mitler aracılığı ile “cennet” betimlemesinde yansıtılmaktadır. Cennet anlatımı bir masal değil, gerçekleri “süsleyerek” dile getiren bir manzaradır.
Şimdi de bu konuyu açalım:
1- Cennete sırat köprüsü ile girilir. Köprünün inceliği ise sadece “denge” sahibi olanların girebileceğini sembolize etmektedir. Denge, iki zıtlığın orta -yani birleşme- noktasıdır.
2- Cennette huriler, gılmanlar, baş ağrıtmayan şarap, YEŞİL RENKLİ atlas döşekler ve benzeri dünyasal kavramlarla yansıtılan, ancak sürekli “dünyasal karşılıkları ile benzer olmadıkları” vurgulanan, bu yüzden de cennetin can sıkıcı, cehennemin ise ilginç kişilerle ve eğlencelerle dolu bir ortam olabileceğin düşüncelerini yaratan anlatım aslında sadece “zevk ve iyilik” bağlantısına gönderme yapmaktadır.
Müslümanlıktaki cennet betimlemelerindeki sembolizmin sürekli “dünyadaki gibi değil” uyarısı ile verilme nedeni bazı erkeklerin bir kadına abanarak elde ettikleri tek taraflı ve boşalma hedefli zevk arayışı ile karıştırılmaması içindir. Gerçek seks zevki, doyumu (ve de doruğu olan orgazm), "iki dakikalık bir zevk" değil; ayrılmış iki kutbun (dişi ve erkeğin), -karşılıksız verip, talep ederek- birleştikleri zaman yaşanabilen kutsal bir histir.
Yani cennet, dünyasal seks ve orgazmın kutlu hali denilebilecek bir his yaratan vibrasyon frekansı ile yüklü bir ortamdır. Hurinin, gılmanın, döşeğin, şarabın olup olmamasının önemi yoktur; üzerinde durulması gereken nokta "o hissin" varlığıdır.
Bu bilgi eski mitlerde de yer alır. Antik mitlere göre evrenin devrik yaratıcısı olan (yani öncel tamlık evreninin lideri) Dionysos’un gizemli ayinlerinde öncel evren ile kontağa geçildiği öne sürülürdü. Yaşanan his zevkli bir ölüme benzer şekilde isimlendirilirdi. Ritlerin adı ise orgia’ydı. Bu sözcük orgazm kelimesinin kaynağıdır.
Sözün özü erdem -sadece rahatlık ve mutluluk duygusunun değil- zevk ve orgazmın "da" daha kolay elde edilmesine aracıdır. Erdemli insan dinsel bilgilerin yanlış empoze edilmesi ile sanıldığı gibi can sıkıcı, kuru, dünya dışı, kuralcı, çılgınlıktan nasibini alamamış biri değil; her şeyde denge kurabilmiş ve BU YÜZDEN de keyif ve rahatlık dolu biridir.
- Vermek / almak,
- mutlu olabilmek / mutlu edebilmek,
- sevebilmek / sevgi uyandırabilmek,
- sayabilmek / saygı uyandırabilmek
şeklinde uzatılabilecek bir listedeki kalemleri dengeli biçimde realize eden insandır erdemli kişi. Ve onun seks hayatı “da”, böyle olmayan kişilere göre çok daha keyifli ve tatmin edicidir.
Sonuç olarak erdemli kişiler, en değerli kavramları -yani dengeleri- yüzünden Sırat Köprüsü'nü kolaylıkla geçip ileride onları bekleyen orgialara katılabileceklerdir.
