YANIT
Sorunuzdan yanıt hakkında kesin kanınız olduğu anlaşılıyor. :) Ayrıca bazı kavramları, bazı davranışların sonucu olarak (örneğin dikkatli olmanın korkaklık şeklinde algılanması) yansıtmışsınız.
Olasılıklardan (ya da seçim şanslarından) birinin ya da diğerinin mutlak doğru olduğunu düşünüp arada kesin çizgiler çizmek hatalı olabilir. Evrende düz çizgi, simetri ve siyah ya da beyaz yoktur. Bu üç kavram binyıllarca bilim adı altında ataerkil kültür tarafından dayatılmış, yine bilim adamları tarafından (kuantum mekaniği ile) evrende her şeyin rastlantısallığa dayalı olduğu ortaya çıkartılmıştır. Bu yüzden karar alınacağı zaman genelde esnek davranmak, katı “kurtuluş planları” yaparak sonuçlara varmaya çalışmamak, eldekilerin bileşkesini almaya odaklanmak daha rahatlatıcı sonuçlar var edebilir. Bu tavır ise “denge kurma çabası”dır ve bu ana formül: “Her şeyi AŞIRIYA KAÇMADAN değerlendirmeye almak” şeklinde özetlenebilir.
Ne -emperyalist Amerikan kültürünün yaydığı kavram olan- ille de “anı yaşamak”, ne de sadece geleceğe (yani güvence arayışına) endeksli bir tutum izlemek doğrudur. “Hayatı kaçırmamak” şeklinde yorumlanan gözü kara ve düşüncesizce yapılan her şey hayatı tümden bir anda kaçırmaya da neden olabilir. Ya da “yaşamaktan” (değişiklikten ve ölçüsünde risk almaktan) imtina etmecesine acıdan sakınma eğilimleri kişide doyumsuzluk kaynaklı stres ve mutsuzluk yaratabilir.
İzlenmesi gereken yol anlık fırsatları kesinlikle -belirsizlikten doğan ürküntü ve planlama eğilimine yan çizerek- değerlendirmek; ama daima yan cepte “akılcılıkla dokunmuş, ama değişen şartlara göre esnetilme kapasitesi olan bir uzun vade plan” bulundurmakla ilgilidir.
Hayat -doğru davranıldığında- ne ürkütücü bir ortam, ne de can sıkıcı bir tekdüzelik içeren bir sitemdir. Hayat, tek bir yapıya zorlanmayı sevmeyen, her türlü farklılığın içine akıtılmasını bekleyen bir akımdır. Değişik görüşleri (hızlı ve yavaş ivmeli modelleri) akıma katmak, kendi kendine bir frenleme mekanizması yaratacağı için böylesi “esnek” kişiler zaten büyük ölçüde güvence içinde ilerleyeceklerdir.
Özetle: Yaşam, ne bulunulan yere demir atılarak, ne de hızla oraya buraka giderek "en iyi" yaşanacak bir yerdir. Eğer dengeli ise -çağdaş denilen, ancak genelde batılı kültürlerin güdümündeki insanların “ağır” olarak niteleyebileceği- ideal hızda değişir. Bu gerçek, yaşamın en güzel var olduğu ortam olan doğada izlenebilir: Doğada her şey hem hayat (can) doludur… hem de “hızlı” değildir.
"Esneklik ve denge"... kanımca en büyük bilgelik onlarda gizli!
