Önce şu cümle hakkında konuşalım:

“Benim bir erkegin fiziksel sicakligina ihtiyaç duydugumu söyledigimden,”
Yaşamınıza kendinize verebileceğinizi en-en-en büyük hasarlardan biri böyle -afedersiniz- “martavallara” inanmaktır. Bu inanç, ataerkinin yalanlarındandır; çünkü tamamen sonradan öğrenilmiş, öğretilmiş demek daha doğru, bir yaklaşımdır. Her insan, kadın ve erkek, yaşama YALNIZ OLDUĞU bilinci ile gelir. Bu en doğal, en natürel, en güzel, en korunaklı kimlik bölümüdür. Ancak yaygın kültür (aile bile, tabi ki istemeden, fark etmeden) bu yapıyı yok edebilir. Özgün karakterinizde (DOĞAL YAPINIZDA) bebeğinizden başka hiç kimseye sarılmak gibi bir İHTİYACINIZ YOKTUR. Sarılmak güzeldir, muhteşemdir, elde etmek için ortamlar yaratmaya çalışmakta bir sakınca yoktur; ama bir ihtiyaç DEĞİLDİR.

Sevgiliye sarılıp uyumak, yatakta sarmaş-dolaş konuşmak harika keyiflerdir… ama hala da bir erkeğe -kusura bakmayın- boyun büküp “ihtiyacım” denecek bir şey hiç değildir; çünkü bu olay, derin kavramlar yüklenecek, bulamayınca da eleme gömülecek içerikte değildir; şahane bir keyiftir… hepsi bu kadar. Çok güzel duygular yaratan şeyler ile, ihtiyaçları karıştırmamak gerek bence.

Ayrıca erkek arkadaşınıza, sevgilinize, eşinize “bu benim ihtiyacım” diye istek deklare etmek fazla doğru olmayabilir. İllaki söyleyecekseniz arzunuzu “Bu beni mutlu ediyor” şeklinde yansıtın ve üstelemeyin. Karşınızdaki kişi kişilik yapısına göre karşılık verecektir. Gelene razı olun. : )

İkinci olarak “Hatta ayrilik konusunda beni yüreklendirdi” şeklindeki cümleniz beni biraz rahatsız etti. Bir kişinin, bir diğerinin ilişkisi hakkında yön verici konuşmalar yapması doğru değildir. Bunu yapan kişilerin çevresine bir noktalı çizgi çizmek iyi olur diye düşünüyorum. Dahası; sizin eski sevgiliniz hakkında bir diğer insana detay vermeniz de yanlış bir tutumdur. (Özellikle hanımlar arasında görülen "olanı biteni yakın arkadaşa anlatmak ve ondan görüş almak" alışkanlığı, ilişki üzerinde ciddi hasar yaratacak olabilir ve gerisinde ETC teorileri vardır.) Tüm bu yanlışlar NE celp ederler ve söz konusu frekans ilişkiyi çıkmaza sokar. Yolunda giden bir ilişkinin rayından çıkma nedeni -küçük detaylar gibi görülen büyük hatalarla celp edilen bölücü frekanslardır.

Şimdi sorunuza geleyim, sonra yeniden cümlelere geçeriz:

“Aldatma ve cinsellikle baslayan bir iliski duygusallik ve bagliligin bulundugu normal bir iliskiye evrilir mi sizce?”
Evet, evrilir.

Bir kriter olmasam da -hep söylediğim gibi- soru yöneltilen bir kişi olduğum için yaşantımdan alıntılar biraz önemli sayılabilecek örnekler olabilirler. Bu yüzden izninizle yaşamımdan bir olay aktarayım: İkinci eşimle yeni evlenmiş olduğum halde aramızda büyük anlaşmazlıklar vardı. Önceden yazarı olduğum bir sosyal paylaşım sitesinde de beni izleyen sevgili arkadaşlarım anımsayacaklardır: O sitede yaşadığım zor günleri “Koray” adlı bir delikanlının macerası içinde anlatmıştım.

Evliliğin ikinci yılına girince bir başkasına aşık oldum. Ve bir gece onunla seks yaptım. O gece, ilişki sona erdikten sonra tavana bakarak eşim ile uzun uzun konuştuğumu, ondan özür dilediğimi ve en sonunda “Artık hayatımda sen yoksun bir tanem” dediğimi hatırlıyorum.

Birlikte olduğum kişi de evliydi.

Yaptığım/yaptığımız işin adı zina idi.

İlişkime tüm arkadaşlarım ve yakınlarım karşı çıktılar. Eşim “Yuva yıkanın yuvası olmaz” sözleri ile beni caydırmaya çalıştı. Ama kimseyi dinlemedik; zorluklar sonrası eşlerimizden ayrıldık ve evlendik. Birlikteliğimiz on dört yıl sürdü. Aşkımız “dillere destan oldu” (bu söz gerçeği yansıtıyor, detay vermeyeyim). On dört yıl sonunda heyecanımız tükendi, bir süre (4-5 yıl) yokluk içinde birbirimize sadık kaldık. Sonunda bunun doğru olmadığını kabul ederek ayrıldık. Dostluğumuz hiç bitmedi. Eğer moral değerler yüzünden o gece onunla birlikte olmasaydım, o güzel yılları yaşayamayacaktım.

Yaşamda bazen ataerkil (nedensiz, salt mantığa dayalı) kuralları çiğnemek gerekli olabilir. Maharet, hangi kuralın, ne ölçüde çiğneneceğini sezmek ve bir çuval inciri berbat etmemektir.

[Bir dipnot: Paganist olsam da, ciddi bir hayranlığım olan Müslümanlıkta yalan söyleme ve yemin bozma izni vardır ve gerekli kriter “hayr yaratacak olmak”tır.]

Eğer ayrıldığım eşim ciddi hatalar denilebilecek davranışlarda bulunmasaydı, evet, o zaman yaptığımın adı zina olurdu. Ancak bir taraf uzun süre verdiği sözleri ya da yapması vicdanen gerekli sorumlulukları realize etmedi ise (hatta belki de eşini mutlu etmek adına özveride bulunmuyorsa) -bence- moral kısıtlamalara fazla boyun eğmek doğru olmayabilir. Yaşamın var olma amacı kurallar değil, doğru enerjilerdir. Kurallar yanlış olabilir.

“hayatta veremezsin diye benimle iddialaşınca”
Beni biraz katı bulabilirsiniz ancak yine de söylemek isterim: Bu şekilde konuşan kişilere dikkatli yaklaşmanız gerekir. Bir insana bir konu hakkında, hele ki onun için önemli olduğu kolayca sezilebilecek bir konu hakkında “yapamazsın” diyebilecek bir kişi NE sahibi olabilir. (Tabi ki söylenen ortamı, işin başını/sonunu bilmiyorum, sadece okuduğum mesaj sınlarları içinde yorum yapıyorum. Bunu da göz ardı etmeyin lütfen.)

“Nisan sonuna kadar sen dedigin kiloya in ben seninle evlenirim”
Evlilik gibi çok ciddi ve önemli ölçüde özveri gerektiren bir kurumu bu kadar sudan bir sonuca bağlayan, söz edilen kararı bu kadar kolay alabilen bir kişiye güvenmenizin hata olduğunu söylemem gerek. Yineleyeyim: Bu söz biraz amacını aşmış bir espri de olabilir. Eğer ciddiyetle söylendi ise dikkatli olmalısınız bence.

“beni baskalarindan kiskanmana da gerek kalmaz direkt senin olurum”
Bunlar beni üzen, bizim erkeklik anlayışımıza hiç uymayan şeyler. (Anaerkil olsak da, erkeklik bizim için kutsaldır.) Haddimi aşıyor olabilirim, ama söylemek istiyorum: Bu sözler bir erkeğe değil, kendini pazarlayan ataerkil ortamın fahişelerine (seks aracılığı ile yalnız bir insanı mutlu etmek için yola çıkan ve tıpkı doktorlar, fizik tedavi uzmanları gibi bunun için bir bedel talep eden değil; manevi değerlerini pazarlayan, para için her bir şeyi satmayı göze alan, amaçları gözü kara şekilde para kazanmak olan kadınlara) uygundur.

Bir insanın kendini büyük ödül olarak lanse etmesi, kazanılmak için gerekli şartları dikte edecek kadar büyük görmesi, onun fazla gelişmemiş bir karaktere sahip olduğunun delili olabilir. Bu gibi kişiler aslında kendilerini hiç de büyük ödül olarak görmeyen, görmeyi çok isteyen, özlediği ortamı yaşayabileceği birini bulunca onu üzmek pahasına bu ihtiyacını tatmine girişen kimselerdir. Kendilerini yetersiz/değersiz görenler, bu duygunun yarattığı küskünlükleri yüzünden fazlaca pozitif partnerler olamazlar.

“direkt senin olurum dedi.”
Maskülen karakterli erkekler genelde kendilerini birine mal etmeyi sevmezler. “Senin olurum”, ya da “yok; bunu yapmadın, senin olamam” yaklaşımı kadınların söylemidir; çünkü kadınsı ruh, sahiplenmeyi kolay kabul eden, hatta kimi zaman bundan hoşlanan yapıdadır.

Bir erkeğin kadınsı ruh taşımasında, ya da kadının erkeksi kimlikte olmasında en küçük bir terslik yoktur… Terslik, kadınsı ruh taşıyan bir erkeğin, kendini erkeksi ruh taşıyan biri olarak tanıtmasıdır. Bu bir aldatmacadır. Terslik aldatmaktadır.

Adı geçen aldatmacanın (yani erkeklerin kadınsı ruh taşıdıklarını reddetmelerinin, ya da belli etmemeye çalışmalarının) nedeni çokluk, kadınları küçümsüyor olmalardır. Yani kişi aslında olduğundan farklı bir cinsiyetten esintiler taşıdığı için değil, küçümsediği bir cinsiyetten esintiler taşıdığı için kendine yabancılaşmıştır.

Bu tarz çetrefil kimlikli insanların partnerlerine mutlu bir yaşam vereleri bence pek kolay değil… çünkü öncelikle kendileri mutsuzdurlar.

Mutsuzluk ise bulaşıcı olabilir.

Sakın ağlamayın… Kadınlara en yakışmayan şeydir ağlamak… Kadınlar gülerler… Gülme uzmanıdırlar.¹ Ağlamak aurayı kötü etkiler. Gülmek cilalar. : ) Cici bir hanımsınız, bence gülmek size olağandan da fazla yakışmakta. Sık sık cilalayın size sunulan bu bedava cila ile auranızı derim.