Metal Muzik turleri ve pozitif enerji

YANIT

Hani bir söz vardır arabesk parçaların etkileyiciliğini ifade için "damardan" şeklinde… Ben bu sözün gerçeği tanımladığını metal müzik (özellikle power metal müzik) ile yaşadığım için biliyorum. Hiç abartmıyorum, power metal, özellikle metal ballads ve emotional metal ballads resmen kanımda akar. En yorgun, isteksiz, kötümser ve benzer bilumum beyin süredurumlarımda power metal ve bazen death ve black metalin beni açmaması diye bir şey bu ana dek yaşamadım. EN BAŞTA KAMELOT (özellikle yeni solist ile) ve Powerwolf; ardından Rammstein, Stratovarius, Manowar (Bülent Kısa da hayrandı), Rhapsody, Helloween (aklıma şu anda gelmeyen arkadaşlarım kusura bakmasınlar)... Metallica ile aram hiç olmadı nedense, bunu da aktarayım; adlarını unuttum sanılmasın. Ve tabidir ki, Nox Arcana ve Midnight Syndicate.

Bu müzikler beni ANINDA canlı, şen, hayat/yaşama isteği dolu, enerjik, ve POZİTİF bir ruh haline atlatır. (Fus, sen gördün metal ile nasıl "Yayın performansı"na atladığımı… :) )

Yorgunsam metal müziği bu yüzden (daha da yorulup yerlere düşmemek için) dinlemem. :) (O zamanlar Il Divo, Il Novo ve Italian tenors, kimi zaman Bach arkadaşlarımdır.)

Ve evet; klasik müziği de çok severim; biraz da bilirim. Zengin zamanımda AKMdeki Cuma akşamı konserleri için sezonluk biletim olurdu. Tchaikovsky'nin Re Majör Keman Konçertosunu (tabi ki kendimce, uydur-buydur şekilde) baştan sonra yönetebilirim. En sevdiğim parçalar The Drinking Song ¹ (La Traviata - Verdi), Habanera (Carmen - Bizet), Nessun Dorma (Turandot - Puccini). Ama gariptir ki morukladıkça –ki, genelde tam tersinin vuku bulacağı düşünülebilir- klasik müziğe düşkünlüğüm azalmaktadır.

Bu sözleri benim yaş bandımda olan kişilerin çevrede olmadığını bilsem de, "Benim yaşlara uzaktan bakmakta olan" arkadaşlar için dedim: Dostlar; ataerkinin martavallarına kafa sallamazsanız, sağlığınız da yerinde ise, yaşlılık tadına doyulmaz bir şey. Seneler adama -sadece çayırlarda koyunlarla teşrik-i mesaide bulunmuş olsa bile- ek bir güç veriyorlar. Beyinde biraz PE varsa öyle güzel şeyler yaşıyorsunuz ki… Keşke anlatabilsem. Neyse… bir kez olsun konuyu dağıtmayalım.

Ve zortlayan zurnayı yine ele alalım.

" Ingilizce bildiginiz icin ve pozitif enerji vurgusu yaptiginiz icin merak ettim. Black metal'de sozler genelde negatif enerji, soz icermiyormu?"
Arkadaşım, ver elini sıkayım. Kesin doğru tespit. Ancak bu müziklerle PE dolma nedenim sözlerini anlamamamdır. :D Hem kulaklarım –sanırım yaşa bağlı- çok iyi duymuyor, hem de sözleri anlamak her zaman kolay değil. Yurt dışında yaşadım ama 90 yılında döndüm ve bir daha İngilizce konuşmadım. Orada yaşarken bile accent olayı benim için hep zordu. Aynı nedenlerle filmleri Türkçe dublaj izlemeyi yeğlerim. Bu yüzden diyorum ki "Sözleri anlasam, asla, asla, asla dinlemem. Ben kendimi (beyin elektriğimi) severim. Elalemin ya para kazanmak, ya da kendi manyaklığı püskürtmek için giriştiği işlere geçit vermem. Keşke, keşke bu arkadaşlar o muhteşem müziklere heyecan, hız, seks, coşku ve biraz da yaramazlık dolu sözler yazsalar…

Çok-çok sevdiğim Mor ve Ötesi ve MaNga'yı bile (onları yukarıdaki manyaklık suçlamamdan tenzih ederim, çok da güzel, yani umut veren parçaları vardır) 2012den beri –hiç abartmıyorum- dinlemiyorum. Ayrıca eskiden arabesk tutkunuydum. 2012den beri tek bir kere dinlemedim desem yeri… Oysa yıllar boyu gecelerim MaNga ve Mor Ötesi parçaları ile (hırs ve kendine acıma ile) dolu geçti… E, valla ağır yanıyorum o halime. :)

" Muziksel olarak black metal begenmedigim bir tur degil, oldukca teknik bir tur ayni heavy, power gibi - sadece sozler, giyim/gorunum kismi icin soruyorlum."
Black/death metal müzik sever okurlarımı kaybedecek olabilirim ama söylemezsem patlarım: Değil onları, sözlerinin pek çoğunda tehlike olmayan Kamelot grubunun kliplerini bile İZLEMİYORUM. Bana sorarsanız –en azından benim tanık olduklarım- ÖMÜR TÖRPÜSÜdürler. Bu adamlar ne yiyip, ne içiyorlar, nasıl kimlikler ki, da bu kadar şahane bestelere o sözleri yazıyor, o baş belası kliplere "olur" veriyorlar. Metal müziğe romantik aşk şarkısı sözü yazın diyen yok. Ama –yukarıda dedim ya- hayatı hız, macera, yaramazlık, zıpırlık, çizgi dışına çıkma, coşku, seks açısından ele almak mümkündür ve bence bu nosyonlar o müziğe çok da uyar. Bunun yapılabileceğinin belki de kanıtı –rock müzik olsa da- MaNga'nın We could be the same'idir.

Bence bu grupların düştüğü ürkütücü hatanın nedeni de ataerkidir. O kültürün (ve gerisindekinin) o kişilere dayadığı kalıp ise şu: "Karşı çıkmanın tek yolu hırs içinde ve 'asi' dedikleri yarı-kaçık kimlikte olmak; kural olarak öncekine (hatta hatalı olana) saldırıp yıkmaktır."

Oysa bu yolla sadece kötü olan güçlendirilmiş olur.

Hiçbir adalet SAVAŞından başarı ile çıkılamaz. Bu gerçeğin görülememe nedeni kişi tarafından davet edilen negativitenin BAMBAŞKA alanlardan fışkırmasıdır.Yani bir muhaarebe alınsa bile –açın tarihi tarafsızlıkla inceleyin- acı, rahatsızlık, elem, keder, stres, umutsuzluk, ümitsizlik… hatta savaş ve çekişme oranı aynı kalmıştır... meydan savaşı yine kaybedilmiştir. Bet nitelikler BAMBAŞKA alanlara, bambaşka görünümlerde kaymıştır sadece.

Zaten plan budur.

Living good is the best revenge diye bir laf vardır… ve makronun iyilik tarafında olan temel yasalarındandır. Ataerki bunu silmeye çalışır… gençlerde başarır da… Hanyayı konyayı anlamak için bizim gibi moruklamak gerekir. Planı yıllar içinde görünce sakinleşir, eski yollarla çıkış olmadığını anlar, değişirsiniz. Buna yaşlılık olgunluğu denir. :) Ama –hep derim ya- gemi kaçmıştır artık.

Her neyse… Konuya dönelim.

Benim devir adamlarından Bruce Dickinson bence bizim kafada bir yaramazdır. Göz enerjisi kahkaha ve enerji (biraz da vahşet) karışımıdır. Adam "yaşar"… İnanılmaz bir kimliktir: Tuttu, jet pilotu bile oldu yaşlılığında. :D Hep hızlı yaşadı… bence genelde –bizim önerilerdekine paralel olmasa bile- görece pozitif yaşadı… en azından EĞLENDİ. İşte bizim önerdiğimiz hayat budur. Bruce'u biraz kendime benzetirim; çünkü çok bet bir heriftir aslında, detaya gerek yok. Ama bütün negatif itilimini şu veya bu şekilde pozitive etmeyi –bence- başarmıştır.

Yeri geldi bir de Powerwolf örneği vereyim.

Görüntüde adamlar negatiftir. Ama dikkat edecek olursak aslında saldırdıkları tek mecra Hıristyanlıktır. Kendine acıma ve elem/keder/suçlama taşıyan –bildiğim kadarı ile- (bir öncekini ezbere bilsem de, son albümlerini pek fazla dinleyemedim) sözleri yoktur. Klipleri ise –bence- eğlencelidir. Öfke vardır… ama önceki bir yanıtımda yazdığım gibi, hani nasıl diyeyim, ataların "baldan tatlı" olarak nitelendirdikleri bir tarzdır… sonuçta eğlendirir.

Editörün notu: Öfke konusunda bilgi almak için Janus'un Belki de Anaerkil Ezoterizm Için Yanlis Zamandayiz adlı yanıtına göz atabilirsiniz.

Onların kliplerini izledikten sonra hiç de hayata ve –en sinir olduğum laf- "haksızlıklara" öfke duymazsınız. Klibi kapar, işinize bakarsınız. Bir entertainer'ın (bizim inançta "eğlendiriciler" sanatçılardan kutsaldır ve onlara Children of the Moon denir; naçizane şovum yüzünden kendimi ben de bu şekilde gururla "eğlendiriciyim" diye nitelerim) görevi zaten budur: Heyecan vermek… ama çok da vermemek. ;-)

[Pagan ya da inançsız arkadaşlara Demons Are A Girl's Best Friend'i tavsiye ederim. :DDD

Klip, din konusunda hassas olan kişilere uygun değildir. Merak saiki ile bakarsanız NE celp edecek olabilirsiniz. Bence yapmayın.

Ve tanrı aşkına kimse gaza gelmesin. Gönülde sevgi/istek varsa Hıristiyanlıkla, hatta Yahudilikle, hatta-hatta rahibelikte bile rahatlık bulunabilir. Bir rahibe, eğer o konuma istekle, korkusuz, yönlendirilmesiz şekilde ilerlemişse, bir eskorttan veya hızlı yaşayan bir diğer kadından daha KEYİFLİ olabilir. İnsanları RAHAT BIRAKMAK önemlidir. Rahat bırakılan insan, diğerlerine uygun olmasa da, KENDİ özgün yolunu bulur.

Şeytan'ın (kötülüğün) keçi ile sembolize edilme nedeni ağdalı bir Kabalist olan Levi'dir. Keçi son derece hayırlı bir hayvandır. Saldırgan bir karnivor değildir. Saldırgan karnivor olan "pek hayırlı" diye kakalanan karıncadır.

Keçiciğin Şeytan sayılma nedeni Musa'dır.

Yunan mitolojisinde seks dolu varlıklar olan satirler belden aşağısı keçi olarak sembolize edilirler. Ve hazır mısınız duymaya: Bazı araştırmacılar bu sembolizmin gerisinde Anadolu erkeklerinin olduğunu savunurlar. :DDDDD Unutmamak gerekir ki, seks tapımın en çarpıcısı olan Kibele tapımı Anadoluludur (Pessinus). ;-)
]

" bir kisim/cogu Black Metal grubunun aslinda bu isi sov olarak yaptigini mi dusunuyorsunuz?(yani ciddi degiller, ayni bir tv sovu gibi gosteri yapiyorlar- veya oyle bir negatiflik hissetmiyorum sozlerinde, enerjilerinde vb. tarzinda mi dusunuyorsunuz?)"
Açıkçası bu soruya yanıt vermem mümkün değil; çünkü onları yakinen tanımıyorum. Ama üzülerek söylemem gerekir ki, kişisel olarak pek çoğunun NE taşıdığından kuşkulanıyorum. Örneğin Harun, ağır felsefe kafalı bir adamdır. Ve lütfen unutmayalım, NE taşıyan insanların kötü insanlar olması asla gerekmez. Harun Tekin hala saygı duyduğum değerli bir müzisyendir. Kendisini şahsen tanımıyorum; sözlerim çıkış noktası BÜ'de felsefe okuması, felsefeye ilgisi (bir TV kanalında program da sunmuştu) ve yazdığı bazı şarkı sözlerini harmanlamamdır. Belki çok da zıpır bir adamdır. Zaten gözlerinde yaramaz ve "Bana bulaşma, ananı bellerim haaa" bakışı var. :D Kulaklara da fısıldayayım: Kimi zaman, çok seyrek olsa da, kendimden gizli-gizli, ve de tepine-tepine "Bir derdim var", "Şirket"i ve eskiye dalarak "Benim Küçük Sevgilim"i dinlediğim vakidir. :D

[Son parçayı aşık olduğum bir köleme söylerdim. Ve bir dipnot: BDSMyi lanetlemeyin. Kölesi ile aşk yaşayan Master/Mistress boldur. BDSMde her şey konsensus'a dayalıdır.
]

Alice Cooper… :) Öyle mi demiş? :DDD Süper. :)

Onunla ilgili bir anımı anlatayım: 70li yılların sonu… Bravo diye bir dergi var, yabancı. Türkçe yayın olarak sadece saman kağıdına basılı Hey dergisi çıkıyor. :) O Bravo, arka kapağında Alice'in normal boy posterinin her seferinde bir bölümünü veriyor. Hepsini alıyorum. Ama nasıl oldu unuttum, iki parça eksik. Almanya'daki Pen-pal'ıma yazdım, rica minnet eski sayıları buldu… yolladı. "Seloteyp" ile yapıştırdığım poster nedeniyle uzun zaman Alice odamda, karşımdaydı. :)

Demek istediğim şu arkadaşım: Bu makroda yapılabilecek en hatalı şey "kategorize etmek"tir. Her şeyde, her kişide, bizim 722 ve bendeniz Janus dahil her "izm"de, politik sistemde, liderde, hatta annede, babada, çocukta, elemanda, patronda, kankada, sevgilide, aşkta pek çok hata vardır. Olmaması diye bir şeye İMKAN YOKTUR. Hatasız olan, FİZİK KURALLARI GEREĞİ makroda ÇÖKMEZ. Tevrat'ta da güzel bölümler vardır ve buna örnek Neşideler Neşidesidir. Kabala'da da… vardır muhakkak da, şu anda hatırlayamadım. :DD LAf sokup durduğum "Çağdaş ve Aydınlar", bilgiye değer veren, iyiye diğerlerinden daha hayran kişilerdir.

Maharet; kimseyi ve hiçbir şeyi "bu iyi, bu kötü" diye ayırmamaktır. HER BİR ŞEYDEN KENDİNE UYGUN OLANI ve olmayanı ayırıp, en kötüden de, en iyiden parçalar alıp, kendine özel bir yol tutturmak ve de bunu kimmmmseye söylememek, kimse ile tartışmamak, hatta "doğrusu bu, işine yarar" düşüncesi ile yardım olsun diye bile kimse ile paylaşmamaktır.

Karar tabi ki kişiseldir; herkes kendinin neye gerek duyduğunu –tam tersi iddia edilse de- bilir. Hata yapmak da gereklidir çokluk. Ama –olur ya- bana sorarsanız, İngilizce biliyorsanız, o hara-güre müzikte sözleri net şekilde anlıyorsanız, metal müzik dinlemenizi önermem kardeşim. Anlamıyorsanız dahi klipleri izlemenizi hiç mi hiç önermem. Beynin olumsuz alanlarını tetikleyen müzikler, her ne kadar sevilse de, benzer kitaplar kadar zararlıdır bile demeyeceğim; tehlikelidir. Iron Maiden'ın (yanılıyor olabilirim, aradan seneler geçti) bir parçası –bu parçayı dinleyip intihar edenler olduğu için- yasaklanma aşamasına gelmişti.

Hayatta özveriler yapmadan keyfe ulaşmak mümkün değil, bu da makro yasası. Biraz tatsız… kabul; ama becerilince kazanımlar o öncel yaşanan tatsızlığı silip süpürüyor. Sözlerime inanmayacak çok umutsuz kişi var, biliyorum… ama bir gün inanacaklar, ben şimdiden söyleyeyim: Dışarda şahane bir hayat var. Bunun görülememe nedeni beyne perkitilen kalıplar. O kalıpları ağırdan bir silmeye başlayın… yani istemediğiniz şeyleri biraz zorlanarak yapmaya bir koyulun… böylece dağılmaya bir yüz tutsunlar… o zaman Ay ve Güneş altında kikirdemenin, boş-boş denilen işlerle uğraşmanın, boş vermenin, saçmalamanın, hatta çılgınlaşmanın anlamını, değerini kişi anlıyor ve yitirdiği zamana acıyor. Korkarım ki bu haslet de geçen yıllarla, zaman içinde elde edilen bir kazanım. :)

Hayır; bunlardan (kikirdemekten, boş-boş denilen işlerle uğraşmaktan, boş vermekten, saçmalamaktan, çılgınlaşmaktan) korkmak anlamsızdır; bunlar beynin tatili, bayramı, kaçamağıdırlar ve asla –kişi istese bile- kalıcı olamazlar. Beyin, hep çalışmak, keşfetmek, bulmak, anlamak, öğrenmek ister. Önemli olan beyne at koşturulacak konuyu doğru seçmektir. Zaten beyin bu yüzden –tıpkı kadınlar gibi- rahat bırakılmıyor. :D

Unutmamak gerekir: Sadece kendi için yok edici olanlar düşman bellenir. ;-)

---

DİP NOTLAR

[1] Let's drink from the sweet thrills
that love arouses,
Let's drink, my love: the love among chalices
will have warmer kisses.
With you, with you I'll be able to share
my cheerful times.
Everything is foolish in the world
which is not pleasure.