Bildiğiniz gibi sırada çok yanıt biriktiği için (Kasım ayında yanıt verilmiş sorular henüz yayınlanabilmekte) bir süreden beri soru kabul etmiyoruz. Bu soru ise bana özel gönderilmiş bir mesaj. Ancak sorunun konusu pek çok kişinin aklında yer etmiş bir düşünce (kuşku?) olabileceği için sorular linke alıp yayınlamaya karar verdik.

Evet; bir kişi zamansızca (olağan eskime sonucu gerçekleşmeyen şekilde) hastalandığı zaman kişideki beyin elektriğinde belli ölçülerde negativite bulunduğu düşünülebilir; çünkü Ana Alan adını verdiğimiz yapı (bize ve Müslümanlığa göre bilinçli bir yaratıcı; Penrose’a göre Non-Computable Proto Consciousness, Hameroff’a göre quantum Platonic world of spacetime geometry) kendi ile kontakta olana koruyuculuk yapar. Kontak, NE envoke eden tutum ve düşüncelerle kopar, kontak kopunca kişi hastalıklara (ve de diğer dertlere) yönelik kalkanı celp ettiği NE oranında yitirir. (Bebek ve çocukların hastalığını öncel yaşamlarından yansıyan negativite olarak yorumluyoruz.) Bu nedenle Uğur’un (kendisinin) bizden iyi bildiği gibi, EM alanında bir negatif aspekt olabilir.

“sizden biri hastalandiysa bu onun beyninde 'hala' negatif alan oldugu anlamina mi gelir?”
Bu cümlenizdeki “hala” sözcüğü çok önemli. Sorunuza yukarda yanıt vermeye çalışsam da, şimdi asıl bu –biraz gizli- içerik üzerine konuşmak istiyorum.

722 Teorisine göre herkes -bir kez daha dikkat çekmek adına yazayım- HERKES (arada level farkları bulunsa da), aşağı yukarı benzer yapıdadır. Bizler bu teoriyi “Madem ki hepimiz makrokozmos adlı ortamı var edip, burada bedenlendik (dalga fonksiyonumuz burada çöktü), o zaman ortak enerji (frekans) taşımaktayız” sözleri ile savunuruz.

[Bu yüzden hatalı davrandığına inandığımız insanlara “sevgi kelebeği gibi değil”, bilimsel bir tarafsızlıkla bakarak öfke duymayız. Öfke, sadece çaresizlik ve korku sonucudur. Karşınızdaki kişiyi anladığınızda (empati yaptığınızda), ona otomatikman hak verir ve öfke duymazsınız. Karşınızdaki kişi ile benzer olduğunuz kabul edince onu düşman değil, hatalı şekilde algılar ve öfke gibi tehlikeli bir duyguyu üretmezsiniz. Hatalara karşı yapacağınız şeyler, almanız gereken önlemler hala var olabilir… ama artık öfke yoktur. Öfke yoksa yapıcı çözüm kolay gelir.]

Yani sadece Uğur değil, Mali (Mehmet Ali), Cengiz, Süleyman bey, yeni editörümüz Serdar ve bendeniz Janus’un sizlerden fazla farkı yoktur. Bizler üstün meziyetli ekabirler, mandarinler, maguslar (bu laf da ne komik) değil, bazı bilgileri uyanıklıkla elde etmiş ve bunları tutku ile çalışmış insanlarız; hepsi bu. Yani her isteyen (kafasına koyan) bizim olduğumuz yere gelir. Gelemiyorsa –çok da katı ve hatta dogmatik olacağım- o kadar da istemiyor demektir.

Ancak tüm benzerliğimize rağmen, sizlerden birkaç level daha keyifli yaşam elde edecek konumda olduğumuz da bilinmelidir. Ama “hala” bizler de (sizlerden belki biraz daha az sayıda olsa da) yanlışlar yapmakta, NE celp etmekte, bunun ceremesini çekmekteyiz. Son nefesimizi verip makrodan ayrılana dek herkes için bu böyle sürecektir.

Sözlerim kesinlikle tedirginlik yaratmamalıdır; çünkü söz konusu akış/yapı iyi ve doğru bir şeydir. Her terslik, kişiyi ileri götürecek olan bir derstir. Söz edilen dersler –hepimiz makroda bedenlenecek eksiklikte olduğumuz için- ilerlememizi sağlayacak dostlardır. Felaket gibi görülen şeylerin o kişi için bir ders olup olmadığı, bu sorunların üstesinden gelebilirse elde edeceklerinin olup olmadığı, asla bilinemez. Hiç kimsenin (en üst düzeyde magusların bile), olayların yarar/zarar katsayısını kestirme gücü yoktur.

[BU YÜZDEN kalıcı bir mutluluk arayışı bizce bacağa prangadır. Makroda yaşarken kalıcı mutluluk elde etmek tümüyle olanaksızdır. Mutluluk arada –her sınıf atladığımızda- ödül olarak gelir… VE GİDER. Biter. (Rahatlık ise hiç yoktan ve kişinin kendi kendine yaratabileceği, en önemlisi KALICI OLABİLECEK bir duygu olduğu için 722 Sisteminin hedef unsurudur.)]

Uğur’un hastalığı onun için büyük bir evrim şansıdır. Eğer başaçıkabilirse, hasta olamaması halinde asla atlayamayacağı bir level şansını ona vermektedir. Zorluklar olmazsa hepimiz olduğumuz yerde durup dururuz ve makroda ilelebet kalırız.

“Siz onun için maji yapamaz misiniz?”
Asla! Yanıtım kesin ve nettir.

Herkes evrimde yalnızdır. 722 sistemi yalnızlık üzerine kuruldur. Yalnızlık doğal bir yapıdır ve anlamlandırıldığı sözcüğün iticiliği, hatta korkutuculuğu gerisinde ataerkil kültür vardır. Çok klasik olacak ama yalnız doğmak ve ölmek değiştirilemez kaderlerdendir. Bu gerçek ile yüzleşen, bu gerçeği benimseyebilen, bu gerçeğin olağanlığı kabul eden özgürleşir. Uğur dahil bir kişi yüzleştiği olayları madem ki kendi çekmektedir; o zaman kendi başına başaçıkmayı becermesi gerekir. Zaten eğer majikal çalışma yapılmış olsa da, majikal etki geçince beyin elektriği aynı dalga boyunda kaldığı için benzer sonuçlarla yeniden yüzleşecektir.

İnsanları ölümden uzak tutma çabası, makro yaşamını gereksiz ölçüde gözde büyütmekten kaynaklanır. (Yaşamı kaliteli hale sokmak için çabalamak, örneğin tıp ve kişisel maji, farklı şeylerdir.) Oysa bu yaşam bir hatadır. Bir çıkıntı… Hatta bir kabus… Gerçeklik ve güzel olan her şey -tabidir ki ölüm anında pozitif frekans taşıyorsak- ölüm ötesindedir. Doğru frekansa sahip olarak ölüm Ana Alan ile kavuşumdur. Bu teorimiz Müslümanlıkta da yer almaktadır. Ankebut 5-6, Yunus 7-8’de ölmek, lika olarak adlandırılır; ki, bunun anlamı “Allah’a kavuşmak”tır. Ancak Cehennemden de söz edildiğine göre, herkes bu ayrıcalığa sahip olamayacaktır.

Hepsinin ötesinde; bizler yaşlı olduğumuz için büyük olasılıkla bir şekilde eskiyip öleceğiz. Diyelim majikal başarı oranımız %100 (ki, yanıtlarımda defalarca dile getirdiğim gibi bu oran adept düzeyinde %80’dir, bizler kendimizinkini %70 olarak ifade ediyor ve “her 10 çalışmadan 3ünde fosluyoruz” diyoruz), o zaman her arkadaşımız hastalınca onu iyileştirsek sonunda birbirimizi vampire döndürürüz. Hastalık, belirli yaşlarda kaçınılamaz bir sonuçtur. :D

Şifa dileğiniz için Uğur bizzat teşekkürler etmemi ve düşünülmekten mutlu olduğunu eklememi istedi (sözcükler kendisine ait). Anımsanmak (bizim zamanın lafı ile “hatır sayılması” ve de “kadirşinaslık”), majikal radyasyonlardan daha şifa verici olabilir.

“Sorularin hiçbiri dümdüz merak disinda bir anlam içermiyor janus.”
Biliyorum. :) Yine de altını çizme inceliğiniz için teşekkür ederim.